LOL IN HET WERK
‘Ik ga door tot het echt niet meer kan’, zegt Ron van den Bovenkamp(68). Aan stoppen met werken heeft hij nooit een seconde gedacht.
Van het bereiken van de AOW-leeftijd was hij zich nooit bewust. Hij heeft altijd gedaan waar zijn hart lag: exploiteren van horecagelegenheden en organiseren
van evenementen. In zijn woonplaats Rotterdam timmert hij aan de weg met festivals en kunstmanifestaties, zoals recentelijk een expositie van mondkapjes als kunstobject en portretten van zorgmedewerkers met mondkapje.
Met daarnaast projecten voor senioren zoals WhatsApp-workshops, waarbij ouderen met elkaar leren appen en beeldbellen: ‘Dat vermindert eenzaamheid, het is alsof je thuis met elkaar zit te kletsen.’ Hoewel het festivalgebeuren grotendeels stilligt, is Van den Bovenkamp druk doende met Zittie in de City, een muziekfestival dat
wél doorgaat:‘
Ik heb zoveel lol in dit soort werk. Ik hou van regelen en vind het mooi om mensen iets te geven waar ze blij van worden.’
WAARDEVOL OF WAARDELOOS?
Het zat hem niet altijd mee. Na de verkoop van zijn horecazaken en zijn pizza-bezorgservice, eind jaren negentig (‘Ik had genoeg verdiend en was de stress zat’),
raakte Van den Bovenkamp in een langdurige depressie. In zijn boek Hoera een depressie (2018), beschrijft hij hoe hij zich terug knokte. 55 was hij, toen hij nog een
hbo-studie afrondde: culturele maatschappelijke vorming. Omdat hij merkte dat werkgevers hem te oud vonden, koos hij leeftijdsdiscriminatie als onderwerp
voor zijn eindscriptie
Waardevol of waardeloos?.
Het thema is nog steeds actueel, vreest hij: ‘Afwijzen van 45-plussers met jarenlange ervaring is kapitaalvernietiging.’
Als sociaal-cultureel ondernemer startte hij tien jaar geleden met het organiseren van evenementen.
De vier hartinfarcten die hem troffen, weerhouden hem niet: ‘Er zit zoveel levenslust in mijn werk, dat het mij energie geeft.
Ik kan het werk aan mijn conditie aanpassen, doordat ik mijn eigen tijd kan indelen.’
Met de beeldvorming van hulpeloze ouderen valt het volgens Van den Bovenkamp wel mee: ‘Met de opkomende generatie babyboomers
zie je juist steeds meer ouderen die allerlei activiteiten ondernemen en bezoeken.
Die willen van het laatste stukje van hun leven genieten. Wie geestelijk gezond is, kan op zijn tachtigste nog van alles leren.
Ik raad iedere oudere aan om een studie of een cursus te volgen. Zo houd je je geest aan de gang.’
logodesign by
MADSTUDIO Rotterdam
